De Mariagrot van Wijnandsrade is in 1875 (of mogelijk eerder) gebouwd en behoort tot de oudste Lourdesgrotten van Limburg. De directe aanleiding voor de aanleg ervan was een ernstige ziekte van frater Joseph Schmidt van de Duitse Jezuïetenorde, die in de woelige tweede helft van de negentiende eeuw naar het kasteel van Wijnandsrade was uitgeweken. Hij kreeg difteritis en zijn toestand verslechterde snel. In februari 1874 gaven zijn medebroeders hem bronwater uit Lourdes. Hij dronk ervan en waste zich er mee. Drie dagen later was hij genezen. Deze wonderbaarlijke gebeurtenis is in de kerkelijke annalen van Lourdes als een wonder opgetekend. Uit dankbaarheid voor deze opmerkelijke genezing hebben de paters Jezuïeten niet veel later de Mariagrot van Wijnandsrade aan de zuidzijde van de motte gebouwd.
In de loop van de vorige eeuw raakte de Lourdesgrot van Wijnandsrade volledig in vergetelheid en ernstig in verval. In het begin van de jaren zeventig was het Mariabeeld verdwenen en de verwaarloosde grot amper nog te zien. In 1998 is dit monumentje volledig in oude glorie hersteld.