In de bocht van ‘de Stokskensweg’ en ‘de Lieverkenszandweg' staat de oudste kapel van Wijnandsrade: 't Sjtaeveshuuske; vernoemd naar de heilige Stephanus, patroonheilige van de parochie. Al in 1697 wordt melding gemaakt van een processie die vanuit de parochiekerk naar de ‘St. Stevenskapel’ trok. In eerdere documenten uit de leenregisters wordt het kapelletje als kadastraal oriëntatiepunt genoemd.

't Sjtaeveshuuske heeft een woelige geschiedenis achter de rug. Het is diverse keren door verwaarlozing en baldadigheid zwaar aangetast. De huidige kapel dateert uit 1922. Na een flinke opknapbeurt in de jaren vijftig viel het Sjtaeveshuuske ten prooi aan anonieme vandalen, werd beklad met godslasterlijke teksten en raakte dusdanig in verval dat het eind jaren zeventig reddeloos verloren leek. Begin jaren tachtig is dit religieuze landschapsmonumentje weer zoveel mogelijk in de staat van rondom 1950 hersteld. In het kapelletje is een schildering aangebracht van de steniging van deze eerste martelaar van het christelijk geloof. Onder de nis van de kapel is een steen ingemetseld, waarop een spreuk is aangebracht. ‘Godsvrucht stichtte wat schennershand ten gronde richtte’ is de veelzeggende tekst.